Welsh Corgi breed history

Ang Welsh Corgi ay isa sa mga pinaka sinaunang breed, lumitaw ito nang higit sa 3000 taon na ang nakaraan. Ang mga kinatawan nito ay matagal at matatag na nangyari sa royal palasyo ng Great Britain at sa puso ni Queen Elizabeth. Ang Corgi ay nagiging popular sa mga mahilig sa aso, at hindi ito nakakagulat. Ang mga cute, matatalinong hayop ay nakatagpo sa unang tingin.

Ang lahi ay humahantong sa pinagmulan nito mula sa mahiwagang Wales. Ang kasaysayan ng hitsura ng corgi ay natutunaw sa maraming mga alamat at mga lihim.

Ayon sa isa sa mga ito, natagpuan ng mga batang nakakain ng baka ang mga tuta sa kagubatan at, dinala sila para sa mga fox, nagdala sa kanila sa bahay. Sinabi ng mga magulang na ang mga sanggol ay regalo sa mga fairy. Ang mga aso ay lumaki at naging katulong ng mga tao, sa gayon tinutukoy ang hinaharap ng lahi.

Ayon sa ibang alamat, ang mga maliliit na pastol na nawala sa kagubatan, ang diwata ay nagbigay ng puppy. Tinulungan niya silang makita ang kanilang daan at nanatili sa kanila.

Tulad ng upang kumpirmahin ang mga magagandang engkanto na kwento, sa likod ng corgi mayroong marka sa anyo ng isang saddle, na ipinahayag sa pamamagitan ng isang darker na lilim ng lana.

Ang pangalan na "corgi" ay may ilang kahulugan:

• bantay aso;
• dog dwarf.

Ito ay lubos na suliranin upang sabihin nang tumpak tungkol sa pinagmulan ng Welsh Corgi, ngunit, tulad ng ipinahihiwatig ng pangalan, ang lahi ay lumitaw sa Wales at sa una ay nakaposisyon bilang isang pastol. Ang mga pinaliit na pastol na may kamangha-manghang liksi ay sinanay sa kanilang gawain.

Dapat kong sabihin na noong 1934 ang lahi ay opisyal na nahahati sa dalawang subspecies, na naiiba sa ilang mga tampok:

• pembroke;
• kardigan

Ang tinubuang-bayan ng Pembrokes ay Pembrokeshire, at ang mga kardigano ay ang kalapit na Cardiganshire.

Ang hitsura ng corgi ay may ilang mga pagpapalagay. Ipinahihiwatig ng ilang mga iskolar ang mga tagumpay na ito sa Flemish artisans, na inanyayahan ni Haring Henry na bumuo ng kalakalan.

Ayon sa iba pang mga pinagkukunan, ang kanilang pinagmulan ay nauugnay sa paglitaw ng mga Celts sa British Isles.

Ang mga aso na dinala nila ay katulad sa welsh corgi at itinuturing din na mga asong pastol. Ang mga ninuno ng lahi sa linyang ito ay isaalang-alang:

• shipperke;
• Walchunds;
• keeshondas;
• Lundehund

Ang unang pagbanggit ng pagkakaroon ng mga maliliit na pastol ng aso ay matatagpuan sa mga legal na dokumento ng X siglo.

Hanggang sa 1850, ang Corgi ay ang tanging mga pinauukulang aso sa Wales. Ginamit ang mga ito para sa mga baka at mga bundok, na nagtutulak ng mga hayop sa mga kuwadra. Ang mga aso ay nakagat ng mga hayop para sa mga limbs, sa gayo'y nagtuturo sa kanila sa tamang direksyon. Ang matinding agility at quickness ay nakatulong sa kanila upang maiwasan ang mga hooves at horns nang madali.

Malaya na naisip ni Corgi ang mga taktika ng mga aksyon at inilapat ito alinsunod sa sitwasyon.

Sa kabila ng kanilang pagiging kaakit-akit at mga katangian, ang mga aso ay hindi masyadong sikat sa isang malawak na hanay.

Sa unang pagkakataon na ginawa nila sa isang eksibisyon noong 1892, ngunit bilang isang lahi. Si Corgi ay nagmamalasakit sa lahat ng naroroon.

Simula noon, ang lahi ay nagsimula sa mabilis na pag-unlad nito at mabilis na kumalat sa iba't ibang mga bansa. Ang Corgi Fans Club ay nilikha. Ngunit nakuha ng mga hayop ang kanilang pinakadakilang katanyagan pagkatapos ng Duke of York na ipinakita ang corgi puppies bilang regalo sa kanyang mga anak na si Margaret Rose at Elizabeth - ang darating na Queen of Great Britain.

Mula nang panahong iyon, ang mga kinatawan ng lahi ay naging mga paborito ng pamilya ng hari at ng buong bansa.

Sa Inglatera, lalo na sa mga bulubunduking rehiyon, ang welsh corgi at kalaunan ay ginagamit bilang mga asong pastol. Ngunit lalong nagiging mga alagang hayop lamang sila.

Sila ay tiwala sa kanilang sarili, na may mahusay na katalinuhan at talino sa paglikha, ngunit sa parehong oras na gustung-gusto nila ang mga aktibong laro at hindi tutol sa pagkakaroon ng kasiyahan. Ang mga aso ay nakikilala sa pamamagitan ng mahusay na kalakasan, lakas at tapat na kalooban. Ang mga ito ay napaka tapat, ang tampok na ito ay nalalapat sa kapwa may-ari at sa buong pamilya.

Sa pamamagitan ng mga estranghero at iba pang mga hayop, kabilang ang mga pusa, ay itinuturing na walang pagsalakay, madaling makasama sa kanila sa ilalim ng parehong bubong.

Sa mga bata, ang Corgi ay nakikisama, pangalagaan ang mga ito, protektahan at maging tapat na kasama sa mga laro.

Dahil sa kanilang buhay na buhay na kalikasan at labis na lakas, gustung-gusto nila ang mga laro at madalas na nangangailangan ng kanilang pagpapatuloy. Ang aso ay nararamdaman ang mabuting kalagayan ng may-ari at alam kung kailan ito posible na haplos, at kapag ito ay mas mahusay na hindi lumapit.

Ang pagbuo ng Pembroke at Cardigan bilang mga independiyenteng breed ng Welsh Corgi linya naganap sa 1934, hanggang sa oras na iyon sila ay itinuturing na isang solong lahi.

Sa kabila ng mga karaniwang ninuno at katulad na mga katangian, ang dalawang uri ng hayop ay may maraming pagkakaiba.

• Ang Cardigan ay mas malaki at mabigat. Ang likod ng katawan ay mapakali. Ang torch ay mas magaan at mas maliit.
• Ang mga paa't kamay ng kardigan ay bahagyang naka-out, kasama ang kanyang kapwa sila ay tuwid, parallel.
• Ang hugis ng katawan ng isang pembroke ay mas matikas at katimbang, ang kardigan ay mayroon ding isang mas binuo at mabigat na front na bahagi, at ang likod ay mas magaan, na may mas kaunting mga hips kaysa sa pembroke.
• Ang lakad ng kard ay walang tigil na may matinding shocks, ang tagroke ay tumatakbo nang mas maayos at madali.
• Ang kardigan ay may mahaba at tuwid na malambot na buntot, ang isang tagroke ay may maikling buntot. Inilagay niya ang buntot sa likod ng kanyang likod, o kinalit niya ang isang maliit na singsing.
• Ang anim na kard ay medyo mas maikli kaysa sa Pembroke.

Ang kasaysayan ng Welsh Corgi breed ay matatagpuan sa video sa ibaba.